Η πραγματική ζωή δεν είναι ποτέ τέλεια, γι’ αυτό μπορούμε να αποκαλέσουμε επιτυχία μια κατάσταση στην οποία τα πράγματα πηγαίνουν αρκετά καλά παρά τα κάποια προβλήματα. Ετσι είναι σήμερα η Ευρωζώνη.
Αν δεν είχε μεσολαβήσει η ένταση με τη Ρωσία που έπληξε τις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις και οδήγησε ακόμη και τη γερμανική οικονομία σε δύο τρίμηνα στασιμότητας, η ανάπτυξη θα είχε φθάσει στο 1,2% το 2014 αντί για 0,9%. Δεδομένου ότι οι επιπτώσεις αυτές άρχισαν να εξανεμίζονται το φθινόπωρο και οι καταναλωτές να δαπανούν τα χρήματα που εξοικονομούν από το φθηνό πετρέλαιο, η ζήτηση άρχισε να αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό 1,5% στα τέλη του 2014 και στις αρχές του 2015. Οι δείκτες καταδεικνύουν ήπια ανάπτυξη το επόμενο χρονικό διάστημα.
Το γεγονός ότι ο κίνδυνος μιας οικονομικής αυτοκτονίας της Ελλάδας δεν επιβαρύνει περισσότερο την Ευρωζώνη, καταδεικνύει πόσο έχει προχωρήσει η περιοχή από τις μαύρες ημέρες του 2011 και του 2012: ο κίνδυνος μετάδοσης είναι σήμερα σχεδόν υπό έλεγχο καθώς οι Ντράγκι, Μέρκελ, Ραχόι και Ρέντσι έχουν κάνει καλή δουλειά τελευταία. Η δημοσιονομική πολιτική είναι ουδέτερη, η νομισματική πολιτική άκρως επεκτατική και αρχίζει να μεταφέρεται στην πραγματική οικονομία. Δεδομένου ότι η επιχειρηματική εμπιστοσύνη και ώς ένα βαθμό και η καταναλωτική υπερβαίνουν τον μακροπρόθεσμο μέσον όρο, εκτιμούμε πως η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη φέτος και το 2016 θα υπερβεί το 2,1% που ήταν ο μέσος όρος της περιόδου 2000-2008.
Τότε η τεχνητή ώθηση που δόθηκε στις κατασκευαστικές και στις δημόσιες δαπάνες στην περιφέρεια της Ευρωζώνης χάρη στα χαμηλά επιτόκια φαίνεται πως υπερκάλυψε το σημαντικό βάρος που είχε προκαλέσει η κρίση της Γερμανίας μέχρι το 2005. Τα δημογραφικά στοιχεία κατατείνουν σε έναν ελαφρώς χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης τον οποίο τοποθετούμε περίπου στο 1,7%. Η Ευρωζώνη έχει πλησιάσει αυτόν τον ρυθμό εφόσον τα δύο τελευταία τρίμηνα ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης ήταν 1,5%. Ορισμένοι παράγοντες υποδηλώνουν πως η ανάπτυξη μπορεί να παραμένει κάτω από το 1,7%. Στις ΗΠΑ και τη Βρετανία το ΑΕΠ ήταν επανειλημμένως κατώτερο από τις προσδοκίες της αγοράς τα τελευταία χρόνια. Η απομόχλευση του ιδιωτικού τομέα μπορεί να εξακολουθήσει να πλήττει την ζήτηση, ενώ με την εμπιστοσύνη να παραμένει εύθραυστη, ίσως αρκούν κάποια εξωτερικά ή εσωτερικά σοκ για να αναβάλουν περαιτέρω την ανάκαμψη των επιχειρηματικών επενδύσεων.
Πάντως σε αντίθεση με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, η Ευρωζώνη έχει ουσιαστικά ολοκληρώσει τη δημοσιονομική αποκατάστασή της μετά την κατάρρευση της Lehman. Η λιτότητα ήταν επώδυνη αλλά τελείωσε. Η Ευρωζώνη είχε φούσκες ανάλογες των ΗΠΑ και της Βρετανίας στην αγορά ακινήτων και στην πιστωτική επέκταση σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ιρλανδία. Στο σύνολό της, όμως, είναι πολύ λιγότερο επιτακτική η ανάγκη για μείωση του δανεισμού των νοικοκυριών.
Επιπλέον, η Ευρωζώνη ωφελείται από τρεις ούριους ανέμους: η νομισματική πολιτική αποδίδει με κάποια καθυστέρηση. Δεν έχουμε δει ακόμη όλες τις ευεργετικές συνέπειες από την επιθετική πολιτική που εφήρμοσε η ΕΚΤ από τον Ιούνιο του 2014 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015. Η σταθμισμένη ισοτιμία του ευρώ παραμένει ακόμη κατά 8,5% κάτω από τον μέσο της περιόδου 2013-2014, που σημαίνει ότι μπορεί να αυξήσει το ΑΕΠ κατά 0,5% σε διάστημα 4 ώς 6 τριμήνων. Παρά την πρόσφατη ανατίμησή του, η τιμή του πετρελαίου βρίσκεται κατά 24 ευρώ το βαρέλι κάτω από τον μέσον όρο της διετίας 2013-2014. Κι ενώ έχει ήδη τονώσει την κατανάλωση από τα τέλη του περασμένου έτους και τις αρχές του τρέχοντος, αναμένεται να ενισχύσει το ΑΕΠ κατά ακόμη 0,7%.
15/6/2015
Πηγή:www.kathimerini.gr
http://www.e-forologia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου