 |
Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2011 - 10:12
|
Του Κώστα Ράπτη
Ψήφος εμπιστοσύνης στις προοπτικές της διεθνούς οικονομίας ή σήμα κινδύνου για επικείμενες εκρηκτικές γεωπολιτικές εξελίξεις; Η πορεία της τιμής του πετρελαίου αναδεικνύεται σε ερμηνευτικό πρόβλημα, καθώς ο μαύρος χρυσός ανατιμήθηκε κατά περίπου 25 δολάρια ανά βαρέλι (αύξηση 32%) μέσα σε 40 ημέρες: από το χαμηλότερο επίπεδο του έτους στις 4 Οκτωβρίου, ήτοι τα 74,95 δολάρια ανά βαρέλι για το αμερικανικό αργό, στα 99,69 δολάρια το πρωϊ της Δευτέρας στις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην Αγορά Εμπορευμάτων Νέας Υόρκης, σε υψηλό 15 εβδομάδων. Ομοίως η τιμή του Brent, συνεχίζοντας την ανοδική πορεία των τελευταίων τριών εβδομάδων, διαμορφωνόταν στα 114,53 δολάρια ανά βαρέλι. Οι πολιτικές εξελίξεις σε Ελλάδα και Ιταλία, με την ορκωμοσία της κυβέρνησης Παπαδήμου και τις διαβουλεύσεις για το σχηματισμό της κυβέρνησης Monti αντιστοίχως, λειτούργησαν καθησυχαστικά για τους συναλλασσόμενους, ενισχύοντας τις προσδοκίες για την προώθηση μεταρρυθμίσεων που θα μπορούσαν να χαλιναγωγήσουν την ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Αντίστοιχα η εκτόξευση του δείκτη καταναλωτικής εμπιστοσύνης στις ΗΠΑ στο υψηλότερο σημείο στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων πέντε μηνών στις αρχές Νοεμβρίου υποδεικνύει υποχώρηση των φόβων για ύφεση double dip στην ισχυρότερη οικονομία, άρα και προσδοκίες για υψηλότερη ζήτηση πετρελαίου. Παράλληλα η Ιαπωνία κατέγραψε στο τρίτο τρίμηνο τους ισχυρότερους ρυθμούς ανάπτυξης (1,5%) μεταξύ των ανεπτυγμένων κρατών, τροφοδοτημένους μάλιστα, λόγω της υποχώρησης της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας μετά το δυστύχημα της Fukushima, από κατανάλωση αργού πετρελαίου υψηλότερη κατά 13 φορές απ’ ό,τι το αντίστοιχο διάστημα του περσινού έτους. Ωστόσο, η άνοδος της τιμής του πετρελαίου δεν μπορεί μονοσήμαντα να αποδοθεί μόνο σε αισιόδοξες εκτιμήσεις για την οικονομική δραστηριότητα καθώς την ίδια ώρα οι ανησυχίες σχετικά με την ιρανική κρίση κλιμακώνονται, μετά τις απειλές για μονομερή επέμβαση που εξαπολύονται το τελευταίο διάστημα από πλευράς του Ισραήλ, αλλά και την δημοσίευση την Παρασκευή της έκθεσης της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας η οποία κάνει λόγο για μυστικές προσπάθειες της Τεχεράνης να αναπτύξει τεχνογνωσία πυρηνικών κεφαλών, διαψεύδοντας έτσι τους ισχυρισμούς της Ισλαμικής δημοκρατίας ότι το πυρηνικό της πρόγραμμα αποβλέπει αποκλειστικά σε ειρηνικούς σκοπούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο πέρας των εργασιών της Συνόδου Κορυφής Ασίας-Ειρηνικού στη Χαβάη, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επέμεινε για άλλη μία φορά ότι «καμία επιλογή δεν έχει αποσυρθεί από το τραπέζι» σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης το οποίο χαρακτήρισε «απειλή όχι μόνο για την περιοχή αλλά και για τις ίδιες τις ΗΠΑ». Οι δηλώσεις του αυτές θα πρέπει να ερμηνευθούν βέβαια και στο φόντο της αμερικανικής εσωτερικής πολιτικής, καθώς οι διεκδικητές του χρίσματος των Ρεπουμπλικανών για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου 2012 καταγγέλλουν τον ένοικο του Λευκού Οίκου ότι με την εφεκτική του στάση διευκολύνει την ανάδυση του ιράν ως πυρηνικής δύναμης. («Όποιος υποστηρίζει ότι θέμα αυτό είναι εύκολο είτε κάνει μικροπολιτική είτε δεν ξέρει για τι μιλά» ήταν η απάντηση του ίδιου του Obama). Υπερασπιζόμενος τους τέσσερις γύρους οικονομικών κυρώσεων κατά της Τεχεράνης που έχει ήδη εγκρίνει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Obama τόνισε ότι κατά τις επαφές του με τον ηγέτες της Ρωσίας και της κίνας στη Χαβάη συμφωνήθηκε ότι πρέπει να αποτραπεί μια κούρσα εξοπλισμών στην Μέση Ανατολή. Ωστόσο, η συναίνεση της Μόσχας και του Πεκίνου σε οποιαδήποτε περαιτέρω σκλήρυνση της στάσης έναντι του Ιράν κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένη πρέπει να θεωρείται. Την ίδια ώρα, οι επενδυτές στρέφουν τα βλέμματά τους στα στενά του Ορμούζ (ελάχιστου πλάτους μόλις 21 μιλίων) από τα οποία διακινείται το πλείστον της παγκόσμιας πετρελαϊκής παραγωγής, καθώς η έξοδος του Περσικού Κόλπου τελεί υπό την «ομηρία» της Τεχεράνης και των αντιποίνων που θα μπορούσε αυτή να εξαπολύσει στο ενδεχόμενο μιας ένοπλης σύγρκουσης. |
http://www.capital.gr/
