2012-06-13 09:40
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται, μετά την απόφαση για την Ισπανία, το
οποίο αναμένεται να απαντηθεί σύντομα, είναι εάν βρισκόμαστε ενώπιον μια
αλλαγής πλεύσης της οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη ή εάν
επικράτησε ο νόμος του ισχυρότερου.
Ο κανονισμός λειτουργίας του ΕΤΧΣ είναι απολύτως σαφής. Προβλέπει ότι εάν μια χώρα υποβάλει αίτημα διάσωσης, τότε αφενός το αιτιολογεί, αφετέρου τίθεται σε καθεστώς μνημονίου, δηλαδή υπό την αυστηρή επιτήρηση των υπολοίπων. Η λέξη μνημόνιο μπορεί να διατηρήθηκε για νομικούς λόγους στη δήλωση του Eurogroup, αλλά στην ουσία δεν είναι αυθεντικό μνημόνιο, αφού δεν συνοδεύεται από κανένα μέτρο, πέραν εκείνων για την εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού τομέα που θα κληθεί να λάβει η Μαδρίτη.
Το επιχείρημα που πρόβαλαν κάποιοι εταίροι και η ισπανική κυβέρνηση για να αιτιολογήσουν αυτήν τη διακριτική συμπεριφορά σε σχέση με τα σκληρά μνημόνια που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία είναι ότι η Μαδρίτη ζήτησε ενίσχυση για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού τομέα και όχι για δημοσιονομική στήριξη. Το οποίο είναι παντελώς αβάσιμο.
Κι αυτό γιατί η Ισπανία τις τελευταίες μέρες στην ουσία δεν μπορούσε να βγει στις αγορές, που σημαίνει ότι εάν δεν έμπαινε σε καθεστώς στήριξης δεν θα μπορούσε να δανειστεί.
Επιπλέον και η Ιρλανδία ζήτησε στήριξη για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, αλλά της επιβλήθηκε σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής λιτότητας με ενεργό εμπλοκή του ΔΝΤ.
Ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών έθεσε το θέμα ευθέως στη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης του Σαββάτου, ζητώντας σύμφωνα με κοινοτικές πηγές να εξεταστεί στην προσεχή συνεδρίαση του Eurogroup η τροποποίηση του ιρλανδικού προγράμματος, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις και στο πρόγραμμα της χώρας του και να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
Άλλωστε είναι το τρίτο «δώρο» που δίνεται στη Μαδρίτη μέσα σε διάστημα τριών μηνών. Το πρώτο ήταν η χαλάρωση του στόχου για τη μείωση του ελλείμματος το 2012 κατά μισή μονάδα, το δεύτερο η επιμήκυνση κατά 12 μήνες του στόχου για την επαναφορά του ελλείμματος κάτω του 3% του ΑΕΠ (θα γίνει το 2014 αντί για το 2013) και το τρίτο είναι η στήριξη με 100 δισ. ευρώ χωρίς πρόσθετα μέτρα, δηλαδή με ένα λάιτ μνημόνιο.
Είναι προφανές ότι οι ισπανικές εξελίξεις δημιουργούν πλέον ένα κλίμα που ευνοεί διεκδικήσεις από την πλευρά των άλλων χωρών. Διεκδικήσεις προς την κατεύθυνση της επιμήκυνσης του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και για την προώθηση προγράμματος με στόχο την έξοδο από την ύφεση. Η διεκδίκηση αυτή πρέπει να γίνει με σοβαρή διαπραγμάτευση και με υποβολή προτάσεων σύμφωνα με τις Βρυξέλλες.
Ο κανονισμός λειτουργίας του ΕΤΧΣ είναι απολύτως σαφής. Προβλέπει ότι εάν μια χώρα υποβάλει αίτημα διάσωσης, τότε αφενός το αιτιολογεί, αφετέρου τίθεται σε καθεστώς μνημονίου, δηλαδή υπό την αυστηρή επιτήρηση των υπολοίπων. Η λέξη μνημόνιο μπορεί να διατηρήθηκε για νομικούς λόγους στη δήλωση του Eurogroup, αλλά στην ουσία δεν είναι αυθεντικό μνημόνιο, αφού δεν συνοδεύεται από κανένα μέτρο, πέραν εκείνων για την εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού τομέα που θα κληθεί να λάβει η Μαδρίτη.
Το επιχείρημα που πρόβαλαν κάποιοι εταίροι και η ισπανική κυβέρνηση για να αιτιολογήσουν αυτήν τη διακριτική συμπεριφορά σε σχέση με τα σκληρά μνημόνια που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία είναι ότι η Μαδρίτη ζήτησε ενίσχυση για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού τομέα και όχι για δημοσιονομική στήριξη. Το οποίο είναι παντελώς αβάσιμο.
Κι αυτό γιατί η Ισπανία τις τελευταίες μέρες στην ουσία δεν μπορούσε να βγει στις αγορές, που σημαίνει ότι εάν δεν έμπαινε σε καθεστώς στήριξης δεν θα μπορούσε να δανειστεί.
Επιπλέον και η Ιρλανδία ζήτησε στήριξη για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, αλλά της επιβλήθηκε σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής λιτότητας με ενεργό εμπλοκή του ΔΝΤ.
Ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών έθεσε το θέμα ευθέως στη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης του Σαββάτου, ζητώντας σύμφωνα με κοινοτικές πηγές να εξεταστεί στην προσεχή συνεδρίαση του Eurogroup η τροποποίηση του ιρλανδικού προγράμματος, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις και στο πρόγραμμα της χώρας του και να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
Άλλωστε είναι το τρίτο «δώρο» που δίνεται στη Μαδρίτη μέσα σε διάστημα τριών μηνών. Το πρώτο ήταν η χαλάρωση του στόχου για τη μείωση του ελλείμματος το 2012 κατά μισή μονάδα, το δεύτερο η επιμήκυνση κατά 12 μήνες του στόχου για την επαναφορά του ελλείμματος κάτω του 3% του ΑΕΠ (θα γίνει το 2014 αντί για το 2013) και το τρίτο είναι η στήριξη με 100 δισ. ευρώ χωρίς πρόσθετα μέτρα, δηλαδή με ένα λάιτ μνημόνιο.
Είναι προφανές ότι οι ισπανικές εξελίξεις δημιουργούν πλέον ένα κλίμα που ευνοεί διεκδικήσεις από την πλευρά των άλλων χωρών. Διεκδικήσεις προς την κατεύθυνση της επιμήκυνσης του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και για την προώθηση προγράμματος με στόχο την έξοδο από την ύφεση. Η διεκδίκηση αυτή πρέπει να γίνει με σοβαρή διαπραγμάτευση και με υποβολή προτάσεων σύμφωνα με τις Βρυξέλλες.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.taxnews.info/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου