23 Δεκεμβρίου 2015

Οικοδομοτεχνικά έργα - Ποιος θεωρείται εργοδότης και ποιος είναι υπόχρεος καταβολής ασφαλιστικών εισφορών


Για οικοδομικά ή τεχνικά έργα τα οποία εκτελούνται με αυτεπιστασία, εργοδότης είναι ο κύριος του έργου, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή το Δημόσιο. Για οικοδομικά ή τεχνικά έργα τα οποία εκτελούνται από εργολάβο ή ανάδοχο με παραχώρηση ή εργολαβία, εργοδότης θεωρείται ο ανάδοχος ή ο εργολάβος.
Τα έργα των φυσικών ή νομικών προσώπων του δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, τα οποία εκτελούνται με εργολάβους ή υπεργολάβους διακρίνονται σε οικοδομικά και τεχνικά χαρακτηριζόμενα από τις παρακάτω ειδικές προϋποθέσεις:
  1. Οικοδομικά. Για τα έργα αυτά εργοδότης και υπόχρεος για την καταβολή των εισφορών θεωρείται ο κύριος του έργου κατά το άρθρο 8 περίπτωση 5 εδάφια α’ και γ’ του Α.Ν.1846/1951, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 40 παρ. 1 του Ν.Δ.2698/1953, αλλά προκειμένου για πολυκατοικίες υπόχρεος απέναντι στο Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. παραμένει ο αρχικός οικοπεδούχος, ενώ για την τήρηση και την υποβολή των μισθολογικών καταστάσεων των απασχολουμένων υπόχρεος είναι ο εργολάβος. Για τα συστατικά μέρη των οικοδομών τα οποία εκτελούνται από εστεγασμένες επιχειρήσεις, εργοδότης είναι η επιχείρηση η οποία αναλαμβάνει τις εργασίες αυτές, ενώ για ελεύθερους εργατοτεχνίτες χωρίς επαγγελματική στέγη, εργοδότης είναι ο κύριος του οικοδομικού έργου.
  2. Τεχνικά. Για έργα τα οποία εκτελούνται με την μεσολάβηση τρίτων προσώπων - εργολάβων οι οποίοι προσλαμβάνουν και αμείβουν τους εκτελεστές αυτών των έργων ή έργα τα οποία αναλαμβάνουν την εκτέλεση τμήματος ή του συνόλου του έργου, εργοδότης (κατά τα προβλεπόμενα από την διάταξη του άρθρου 8 περίπτωση 5 του Α.Ν.1846/1951, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 8 του Ν.825/1978) θεωρείται και ο κύριος του έργου και το πρόσωπο το οποίο μεσολαβεί ως εργολάβος ή υπεργολάβος.
Εργοδότης θεωρείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου για λογαριασμό του οποίου τα υπαγόμενα στην ασφάλισή του πρόσωπα προσφέρουν την εργασία τους (άρθρο 8 παρ. 5 Α.Ν.1846/1951).
Υπόχρεος Καταβολής Εισφορών. Για την καταβολή των εισφορών των ασφαλισμένων ευθύνεται για τους παρέχοντες εξαρτημένη εργασία ο εργοδότης και για τους αυτοτελώς εργαζόμενους οι ίδιοι ή ο κατά το άρθρο 8 παρ. 5 εδάφιο δ' ασφαλιστικός συνεταιρισμός. Ο καταβάλλων τις ασφαλιστικές εισφορές δικαιούται να εισπράττει κατά τον οριζόμενο τρόπον μέσω του Κανονισμού, το βαρύνον τον ασφαλισμένο (εργαζόμενο) τμήμα. Άρνηση του ασφαλισμένου για την καταβολή της βαρύνουσας αυτόν εισφοράς, αποτελεί λόγο καταγγελίας της σύμβασης άνευ οποιασδήποτε αποζημίωσης (άρθρο 26 παρ. 1 του Α.Ν.1846/1951). Η ευθύνη κάθε εργοδότη περιορίζεται μόνο για τις ασφαλιστικές εισφορές της χρονικής περιόδου όπου διετέλεσε με αυτή την ιδιότητα και διακόπτεται από τη στιγμή όπου αποχωρεί ή μεταβιβάζει αυτή (άρθρο 26 παρ. 1 εδάφιο γ' του Α.Ν.1846/1951, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 21 παρ. 1 του Ν.1902/1990).
Εξαρτημένη Εργασία. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 1 του Α.Ν.1846/1951, στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. υπάγονται υποχρεωτικά και αυτοδίκαια τα πρόσωπα τα οποία εντός των ορίων της χώρας παρέχουν εξαρτημένη εργασία έναντι αμοιβής. Ως τέτοια εννοείται και η παρεχόμενη για λογαριασμό Ν.Π.Δ.Δ. αδιάφορα νομικής φύσης της σχέσης (δημόσιου η ιδιωτικού δικαίου). Τη σχέση εξαρτημένης εργασίας η οποία κρίνεται κατά περίπτωση βάσει συγκεκριμένων συνθηκών, ανεξάρτητα από τον χαρακτηρισμό της σχέσης από τα μέρη, χαρακτηρίζει το στοιχείο της εξάρτησης με εξωτερικές ενδείξεις την εξουσίαση της εργασίας, δηλαδή υπόκειται στο διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη, ο οποίος έχει την εξουσία να καθορίζει τον τόπο, το χρόνο, τον τρόπο και γενικά τις συνθήκες παροχής εργασίας, να δίνει σχετικές εντολές για την εκτέλεση της και να την εποπτεύει (Σ.τ.Ε 2670/82, 3563/83 κ.ά.). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 548, 652 του Α.Κ. και του άρθρου 6 του Ν.705/1943 η οποία κυρώθηκε με την 324/1946 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, προκύπτει ότι για τον χαρακτηρισμό της εργασίας ως εξαρτημένης, απαιτείται αυτός ο οποίος την παρέχει να τελεί κατά την εκτέλεσή της υπό τις οδηγίες και τον έλεγχο του εργοδότη κατά τρόπο δεσμευτικό για τον μισθωτό ο οποίος είναι υποχρεωμένος να υπακούει και ακολουθεί τις οδηγίες του εργοδότη.
Για τα Οικοδομοτεχνικά Έργα. Κατά τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 5 του Α.Ν.1846/1951, όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε με το άρθρο 40 του Ν.Δ.2698/1953 και τα άρθρα 39 και 46 του Κανονισμού Ασφάλισης Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ., ως υπόχρεος εργοδότης για την καταβολή των υπέρ του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. ασφαλιστικών εισφορών για οικοδομικές εργασίες οι οποίες ανήκουν σε ιδιώτες, Ν.Π.Ι.Δ. ή Οργανισμούς θεωρείται ο κύριος του ανεγειρομένου, συμπληρωμένου, μεταρρυθμιζόμενου, επισκευαζόμενου ή κατεδαφιζόμενου κτίσματος. Προκειμένου για οικοδομοτεχνικά έργα τα οποία εκτελούνται για λογαριασμό του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. μετά από παραχώρηση ή εργολαβία, ως εργοδότης θεωρείται ο ανάδοχος ή ο εργολάβος (Γενικά έγγραφα 26600/03.03.1971, 63644/06.08.1971, Εγκύκλιος 149/78, Στ. Ε. 4285/88. 3042/91, 3545/92). Όπως είχε γίνει δεκτό από τα δικαστήρια (Σ.τ.Ε. 1039/1985) και στις περιπτώσεις ανέγερσης κτισμάτων με το σύστημα της αντιπαροχής, υπόχρεοι για την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών θεωρούνται οι αρχικοί οικοπεδούχοι μέχρι την περαίωση των εργασιών του έργου. Στις περιπτώσεις αυτές, η εφαρμογή της διάταξης δημιούργησε σοβαρά προβλήματα τόσο στις Υπηρεσίες όσο και στους οικοπεδούχους, διότι παρά τα προαναφερόμενα ισχύοντα, ως γνωστόν, οι κατασκευαστές αναλαμβάνουν με εργολαβικό συμφωνητικό (το οποίο δεν δεσμεύει τις υπηρεσίες) την υποχρέωση καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών.
Σε περίπτωση όπου αυτοί δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, οι υπηρεσίες με βάση τις προϊσχύουσες διατάξεις, αφενός καταλογίζουν τις οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές σε βάρος των οικοπεδούχων, αφετέρου, για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. προβαίνουν σε κατασχέσεις διαμερισμάτων τους, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατή η κατάσχεση ακινήτου το οποίο έχει μεταβιβασθεί σε νέο αγοραστή, με συνέπεια τις έντονες και δικαιολογημένες από πλευράς τους διαμαρτυρίες. Για την επίλυση των προβλημάτων αυτών κρίθηκε αναγκαία η τροποποίηση της διάταξης (Εγκ. 13/1999). Με την εγκύκλιο 13/99 διάταξη του άρθρου 88 παρ. 5 Ν.2676/1999 ορίζεται ότι “ειδικά επί ανάθεσης οικοδομικών εργασιών εργολαβικώς κατά το σύστημα της αντιπαροχής, εργοδότες θεωρούνται για την καταβολή των εισφορών, αλληλεγγύως και εις ολόκληρο, ο αρχικός κύριος ή οι αρχικοί συγκύριοι του οικοπέδου και ο εργολάβος κατασκευαστής”. Η παραπάνω διάταξη έχει εφαρμογή για εργασίες οι οποίες εκτελούνται από την ημερομηνία δημοσίευσης του Νόμου και μετά (05/01/1999).

http://www.e-forologia.gr/ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου